''Gözlerim sokak lambası bazen
Ve bazen tren garı
Bilsen ne çok şey oldu gözlerim
Yokluğunla tanışalı ''

Nedendir bilemiyorum, en çok bu kısmı etkiledi beni şiirin.
Oysa,
yoktur öyle çok özlemlerim,
alıp başını uzaklara gidenim de çokça olmamıştır.
Ne el salladığım vardır öyle sevimsiz eksoz kokularının ardından,
ne göz yaşı döktüğüm tren garlarında.
Bilemiyorum dedim ya!
Zamanın çok uzaklarında,
yorgun ve fakir coğrafyaların üşüten mevsimlerinde,
kopup giden olmuştu gönlümden sıcaklığını çoktan unuttuğum bir yetim sevda aslında.
Saçma sapan şiirlerimi,
delikanlı gururumu,
saklı köşelere gizlediğim göz yaşlarımı bir çırpıda gömdüğüm bir yalan sevgim olmuştu bir zamanlar.
Belki de,
ondan kalan bir mahzun esintiyi taşıdı gönlüme bu güzel şiiri, bilemiyorum.
Şair,
güzel yazmış.
Güzel anlatmış yüreklerin tenha köşelerinde kendince yaşayan, kendince yıllanan, kendince eğlenen o tarifinden korkulan duyguları.
Güzeldi.
Güzel.
Bizdendi.
Hepimizden.

çok çok çok güzeldi

beğenimi ifade edecek söz bulamadım gerçekten

bi kaç kez okudum ve göğsüme bastırıp gidiyorum şiiri

harikasın
tebrikler deniz-ce
sevgiyle....

Hoş geldin Deniz-ce'm...
Çok beğendim şiirini ve o belli belirsiz uyaklar nasıl da âhenk katmış dizelere!
Özellikle bu şiiri çok benzettim kendi tarzıma...