0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
667
Okunma
Bir rüya ki uyanmasını unuttuğumuz,
Bir sevda ki yanında da uzak kaldığımız,
Gülümseyişi bir ışık ki karanlığa mahkumluğumuz,
Kim öldü kim yaşadı farkında olmadığımız.
Bahar da göç eden kuşların sesleriydi,
Hayata bir nebze gözleri, kırpışımız idi,
Sonsuz yaşam döngüsünün belirtileri,
Kim öldü kim yaşadı farkında olmadığımız.
Kim bunlar her baharda göçün sesini yankılatan,
Bilmezler ki doğa anlamaz, her gün dediğini sanan,
Zincirlenmiş ölü toprağa kabus olacak her katan,
Kim öldü kim yaşadı farkında olmadığımız.
