bu gece de yoksun
yoğun bir kimsesizlik her yanım
annesiz kuşlar gibi ağzım açık
şaşkın bakıyorum dünyaya.



alışmak lazım diyor beynimin içinde bir ses
alış ki özlemin kolları sarmasın seni
vefasızlık ilk sana rastlamadı
her köşe başında elinde sigara
mini eteği ile yol kesiyor
gerçek duygular karaborsa
el altından gidiyor hasretin buseleri.



kirletmek moda artık
ne varsa kirletiyoruz dünyada
öldürmek
en iyi becerdiğimiz işlerden olmuş
daha tomurcukken koparıyoruz çiçekleri dalından
sevgi iki büklüm el açıyor gönül kapılarında
ve ben
hala senin yokluğunun orucunu tutmaktayım her şeye rağmen
bir birine sarılan çiftleri gördükçe
kendi bayramımın sayılı günlerini gözlerimde canlandırmaktan
yürek kenarlarım yangın yeri.


şimdi ne sen varsın
ne de gel diyen o gurursuz dilim
çepeçevre sarmalanmışım duvarlarımla
kuru gürültü benimkisi
gerçek mermi yok silahımda
o yüzden her gece hasretinle vurulsam da ölmüyorum.


ölümü erteleyişimin de bir sebebi var elbet
sana bile söyleyemediğim.




Ayvazım DENİZ