susun
gürültü yapmayın
bir ananın gönlünde en kıymetli güneşi batıyor
bundan sonrası hep karanlık.




hastane koridorları
ilaç kokuları
küçücük bedenin içinde kol geziyor
sarı saçlar yastığa yapışmış
acı hemen yanı başını tutuyor
gözleri yoğun bakımda.




pencereye yapışmış anne yüreği
elleri nereyi tutacağını şaşırmış
dudaklarında renk kalmamış
yine de arada gülümseme çabası çenesinden sarkıyor
olur ya o minik gözler açılırsa korkmasın diye
telaş paçalarından akıyor.




anne diye sayıklayan beyaz dudakların
sımsıkı kapanması (c)an meselesi
ölüm
hemen yanında sırasını bekliyor
nasıl kıyacaksın yavruma diyen anne bakışlarından ürkmese
hemen oracıkta kucaklıyacak yavrucağı
bekliyor
bekliyor
anneyle bekleşiyorlar bir cam arkasında.



ve bir annenin en kıymetli güneşi yavaş yavaş batıyor
karanlığa az kaldı
o annenin hayatında güneş bir daha hiç doğmayacak..




Ayvazım DENİZ