Yıl bindokuzyüz doksan üç
Mevsimlerden kış
Ocak ayı gelmiş kapıya dayanmış
Günlerden cumartesi
Dışarda gök yarılmış yağmur delicesine
Sol yanda atan ses sanki gök içinde
"Gelmez" diyor
Pencereye yapışan bir çift göz
İçinden gelen ses
"Bir umut belki gelir" diyor
Dışardan alamıyor
Alev alev yanan gözlerini

Kapı zili çalarken her defasında
Yürek de sanki dışarda çalıyor
Koşarken pencereden kapıya
Sanki yer kayıyor ayakların altından
Kapıyı hayal meyal bulup açarken
Bir çift kömür karası göz karşısında
İniyor yürekten aşağıya ılık bir meltem
Tüm beden titriyor o an
Gözler konuşuyor diller sus pus
Saatler sonra erkek başı önde
"......... yağmur ayaklar ıslandı" diyor
Susuyor....!!!
Kadın yanaklar kıpkırmızı terlikleri uzatıp
"..... buyrun buyrun içeri" diyor
Şap Şaşkın...!!!

İşte böyle başladı bir Sevda Masalı
Kışları bahara çevirdi iliklere kadar ısıttı
Yüreklere atılan aşk kıvılcımları
Yeri geldi en büyük kavgalara
Yeri geldi en büyük suskunluklara
Yeri geldi en çocuksu hallere
Yeri geldi en büyük fedakarlıklara
Yere geldi kuru soğan ekmeğe
..................................... tanıklık etti!!!

Saygının sevginin emeğin gölgesinde
Büyüdü büyüdü en olmazları olur yaptı
Ne yaşanırsa yaşansın sorgulanmadı
Tutulan el asla yarı yolda bırakılmadı

Ama bilir misiniz ...???
Mazide Kalan Sevda Masalları
Kader çarkı denen çarkta
Hicranla buluşup yenik düşse de feleğe
En vefalı sevdalar
Severek ayrılan yürekler de hiç bitmezmiş
Yakar kavururmuş sevda ateşi
Anka kuşları gibi her defasında
Küllerinden yeniden yeniden doğarmış..!!!

Yıllar yılları kovalasa da
Yüreklere atılan gerçek sevgi tohumları
Unutulmaz, bitmez, ölmezmiş...!!!

ve

Çok geç olsa da anlarsın ki
İnsan yürekten bir kere sever...!!!!

25.04.2016 Ankara P.ÇETİN