taze bahar gibi dökülürdün gönlüme
ben sürgüne gönderilmiş kuru yaprakları temizlerdim
ellerimde bana yazdığın dizelerinden kalan anılar
şiir olurdun yeniden
şiir kokardı her bakışın.



topyekun terkederdim senli satırları
uzak diyarların
uzak dağlarında diz çökerdim
biraz ondan biraz bundan albenisi bulaşırdı saçlarıma çiçeklerin
dileklerim kabul görmezdi bilirdim
yalnız akşamların
yalnız dudaklarına tek tek söker taç ederdim seni
nerden geldiği bilinmeyen bir yıldız daha kayardı yüreğime
kokun hamur gibi yoğururdu içimi
şekillenirdim renk renk gökkuşağı olurdum
yağmurdan sonra düşerdim gözlerine
sayfalar dolusu yazdığın şiirlerine yapişır kalırdım sessizce.



en çok sessizlik yakışırdı bize
susarak konuşmayı yıllar önce çözmüştük
şiirlerle seslenirdik çığlık çığlık
bir ben duyardım
bir de sen .



Ayvazım DENİZ