0
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
482
Okunma
kanatları vardı aşkımızın
gölgeleriyle gülen oynayan şarkımız vardı
sıcak yaz akşamlarında
mutluluğa kadeh kıran sevinçlerimiz vardı
nerede hangi acıyla yürüyorduk
sonra düşer gibi uçurumun yamacından
göğsümü sıkan darağacıyla söyleştim
tutuştu yerin kalbi yeniden
avuçlarım mazinin aynasına ovar
kalabalıklar
kalabalıklar karanlığı çalıp döküldüler yokuşa
kendimi hatırladım
sarılıp ağladığımı omuzlarında
yola dolup çoğaldı kapı eşiği
rengin renge küstüğü yüksek apartmanlarda
boşluğun başını okşadı yalnızlık
bir kurbağayı öptün yanaklarından
kirpiklerini dikip
anlamsızlıkların yoğunlaştığı
yeni akşamlar diledi eski gözlerin.
