Levh-i kalem böyle, yazmış yazımı
Kader bırakmadı, gülümden oldum
Dert ortağım yaptım, kırık sazımı
Mızrabım sert vurdu, telimden oldum

Sevda dedikleri, dertle tanıştım
Sokaktaki, mecluplara, dönüştüm
Haddimi aşarak, büyük konuştum
Lâl oldu sonunda, dilimden oldum

Aklıma geldikçe, titriyor içim
Bilemedim gitti, sevmek mi suçum
Akşam üzerleri, okşarken saçım
Ilgıt ılgıt esen, yelimden oldum

Şikarım baharda, çiçek açmıyor
Kırılmış kanadı, bülbül uçmuyor
Bizim elden turna, gelip geçmiyor
Arada bir gelen, selamdan oldum

Ağlayıp duruyor, gözüm sellerde
Sevdiğim ararım, çamlı bellerde
Yurt yuva kurdurdu, başka ellerde
Aldı zalım gurbet, sılamdan oldum

Aşkı okumadım, aşk kitabından
Seviyorum diyen, yâr hitabından
Al güle benzeyen, tatlı lebinden
Öpüp kokladığım, balımdan oldum

Lüzumsuz ak etsin, Mevlâm anlımı
Yitirdim ben böyle, çifte benlimi
Nasılda kırdılar, deli gönlümü
Bahar da çiçekli, dalımdan oldum

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

ŞİKAR: Yaban gülü
LEB: Dudak