Bu gece ay görmelisin

Yoksa ısımaz yüregin”
1.Rivayet odur ki: bir gece bir kisi çaldı kapisini ve ona “bu gece ay görmelisin yoksa isimaz yüregin” dedi ve gitti iste hersey o gece basladi, o gece diger gecelerden farksiz bir gece “bu gece ay görmeliyim yoksa isimaz Yüregim” dedi ve düstü cöle /züleyha! Ay cöle düserse cöl nere düser/ “bu askin ay haliydi bunu bildi”
2. Ve o gece cölde nice bin yil yol aldi en sonunda bir kuyuya eristi susadi su almaya uzandi ve iste o an ansizin önündeki kuyuya gökten bir ay düstü birden ısıdı yüregi sanki ay kuyuya degil yüregine düsmüstü hayal miydi düs müydü gercekten görmüsmüydü anlayamadi anlayan da bulunamazdi cünkü o an cölde yapayanlizdi ama bir seyi anlamisti bu askin ay haliydi bunu bildi /iste bu askin ay halinin hikayesi ve simdi karar senin hikaye böyle mi baslasin/ “baslayacaksa bu hikaye gözlerinle baslasin”
3.Baslayacaksa bu hikaye gözlerinle baslasin. Gözlerin hem kaderin hem kederin gözlerin yakup kadar hüzün yusuf´un atildigi cöldeki kuyu kadar derin gözlerin beni benden eden en mahrem yerin gözlerin YUSUF´a can YUSUF´a vatan YUSUF´a zindan gözlerin misir´a sultan simdi ben gözlerinde sürgünüm her gece zindanda düsümde gözlerini görüyorum sonra uyanip gözlerini aciyan yaralarima sürüyorum /züleyha! Gözlerin bana ne çok dolunay/ “YusuF cöldeki kuyudan daha derin gözlerine düsecektir züleyha´nin”
4.
Yazgi kesin: “YusuF cöldeki kuyudan daha derin gözlerine düsecektir züleyhanin” ve sicak ve kursuni bir cöl aksaminda YusuF´un gözleri züleyha´nin gözlerine degdi ve YusuF boynunu büküp yazgisina boyun egdi ve birakti kendini züleyha´nin nemli gözlerine böylece yazgi yerine geldi YusuF züleyha´nin gözlerine düstü iste o an kurtarmak züleyha´ya düstü YusuF´u çöldeki kuyudan daha derin gözlerinden cünkü kervan gecmezdi züleyha´nin gözlerinin civarindan yükleri arasinda bir YusuF tasimayan /züleyha! YusuF´a saraydir nemli gözlerin/ “YusuF dokununca yandi saclarina züleyha´nin”
5.Züleyha saclarini düsürdü gözlerinin üstüne YusuF tutunup ciksin diye. YusuF dokundu saclarina züleyha´nin YusuF dokununca yandi saclarina züleyha´nin iste o an bir rüzgar esti çölün derinliklerinden züleyha`nin saclariyla birlikte YusuF´u da savurdu züleyha´nin saclari YusuF´u yakti kavurdu /züleyha! YusuF saclarini okşasa saclarin yildizlanir mi de bana yusuF züleyha´yi saclarindan tanir mi/ “YusuF´un ay kadar aydinlik sözleri ışıttı geceyi”
6.YusuF aşkın yaktiği bir yüz hüznünü gizleyemedigi bir göz ve her kelimesi züleyha´nin icine isleyen bir söz ile basladi konusmaya o an gök sustu, yer sustu, rüzgar sustu, nil sustu, gece sustu ve sustu züleyha birtek YusuF konustu.. ne gök duydu YusuF´u, ne yer duydu, ne rüzgar duydu, ne nil duydu, yanlizca geceyle züleyha duydu ve gece isidi birden tıpkı çölde YusuF´un ay düşen yüreği gibi bir anda YusuF´un ay kadar aydinlik sözleri ışıttı geceyi züleyha YusuF´un sözleri işitmaz mi geceyi/ “ben YusuF ben ki mah-ı kenan´im ezelden seninle birlikte yazildi adim”
Ey çölde aradigim ay, ey bana bagislanan saray, ey ugrunda zindanlar yattigim ve aski kendisiyle tatttigim leyla, ey yırtık gömlegimdeki koku, ey sicak yaz aksamlarinda ay nil´de cogalirken dinledigim ölümsüz sarki, ey beni benden eden misir´a sultan eden züleyha gözlerine düsüp saclarina tutundugum, ey ulasmak icin cöller asip gkte ararken yerde buldugum dinle beni! Ben YusuF benki mah-ı kenan´im ezelden seninle birlikte yazildi adim /züleyha YusuF konusursa züleyha konusmazmi/
7.Züleyha konusmak icin yutkundu ve sustu “...” konusursa YusuF´un gömleginin yeniden yirtilmasindan korktu ravi üc nokta koydu burda züleyha`nin sususuna üc nokta... çöl kadar sicak, ay kadar parlak, nil kadar uzak üc nokta... bu hikaye bitsin diye... /züleyha! Üc nokta yetmez mi anlatmaya YusuF´a olan askini....

****TEBRİKLERİM VE SAYGILARIMLA****