Terk edilmiş bir arazi iken
Mührü zamana uğrayan bir aşkın,
Çelişki yüklü mizacında
Nice doğurgan belki de muhalif imge
Tedirgin kılan içli bir peyzajın
Odağındaki sefil benlik.
Tevazu yüklü olsa da yürek
Ve kırılgan,
Hanidir mücbir sebeplerle
Çatık kaşlı isyanı kader denen rotadan
Yüklediğimiz yüreğe
Ve miadı dolmuş nice aşkın
Tortusu yüreği içten içe burkan.

Satılık levhası koymak mı yoksa çare,
Hani olur da alır başını gider
Adına hüzün denen acı reçete.
Durağan bir iklim ve sıcak alabildiğine
Yüreğin tevafuk bildiği
Ve göreceli bir katman,
Kat ve kat süregelen en revnak sancı.

Düşmüşlüğündense düşkünlüğü,
Körelmektense ayrı düşmeye mecbur kılındığı aslında
Koca bir safsata o kayıp rota:
Hanidir mızrabı hanidir yoksunluğu;
Bilfiil hüküm giymekle eş değer
Ayrı düştüğüm o bitimsiz sancı.

Pergelin çizdiğinden farklı mı olmalı da
İçinde dönendiğim bu kısır döngü
Yine de sormalı:
Ne zamandan beri aşkın miladı?
Son, demek olmasa da akıl karı,
Yeniden başlamakla mükellefim
Hele ki o kırık zincirin paslı kilidi
Kadar açmaya mecbur kılındığım.