Gecenin karanlığı çökünce şehrin üstüne
bir çocuk ağlar içimde
dilim lâl
hasret doldu taştı, kanar yüreğim
nisan yağmurları düşerken damla damla gözlerimde
zifiri karanlıklar diz çökmüş senden uzakda yalnız başıma
kızıl bir kıyamat güneşin batıp ayın doğduğu her yerde
senli bir hayale sürünüyorum
gözlerimde nisan yağmurları ... d/üşüyor .....


...

Karanlık çökünce gecenin hapsindeyim
güneş doğmaz hüzün batar yüreğime
yağmur yıldızları dolar gözlerime
zifiri karanlıklar içinde yüreğim sende yaşıyor


...

İçimde katlanarak artan bir sızışın
güler yüzlüm şiir gözlüm
hasretin ne zormuş meğer
gözlerimde silinmeyen anılar
nisan yağmurlarına karıştı Islandı soldu renkler
nereye gitsem senden kalan bir şeyler var
damla damla yaşlar gözlerimde düşerken
sana ait izler yavaş yavaş hafızamda .... siliniyor


...


Andıkça adini bin off çekerim
nisan yağmurunda beter gözlerim
katran karası gecelerde yaralı yüreğim
seni düşündükçe hasretle doldum
yeşermeden soldu renklerim
şimdi
sırtımda yokluğunun rüzgarı esiyor
gözlerimde yaş sol yanım açıyor
hasretin sarıyor geceyi
içim kanıyor
gönlüm gurbet elde seni arıyor
gözlerimde nisan yağmurları.... d/üşüyor ....




Şiir_Yaralı_34/15042016/Avusturya