Tut ki gönül yarama bir senin adın şifa
Dilim tutulsun eğer o ismini anarsam
Ve ölüm döşeğinde deseler ki son defa
O gelmiş görmek için yemin olsun yanarsam
Ne ismine hacet var ne görmek için yüzün
Şunu bil ki yürekte kalmadı artık közün.



Sevda denen o masal çoktan okundu bitti
Mutlu son olmasa da yazılmıştı bir zaman
Prens atına binip bu ilden çoktan gitti
Prenses ağlayarak dilemedi hiç aman
Kadere boyun eğdi gökten elma düşmeden
Çiğ düştü hayatına yürek aşkta pişmeden.



Giden mi mutsuz olur kalan mı bilinmez ki
Ben yalnız kalbimde ki acıya boyun eğdim
Bilirim bu hayatta sürekli gülünmez ki
İçimde aşk bir ateş ben o ateşe değdim
Gönlüm yandı bir anda kendimi suya tuttum
Bilirdim bu acıyı daha önce de yuttum.



Zannetme sitemim var yaptıklarına karşı
Sadece ettiğini çekesin diliyorum
Öyle bir acı çek ki inletsin yeri, arşı
Emin ol o acıyı çok iyi biliyorum
Kaybolan köpek gibi gözün camlarda olsun
Geçen zamana karşı yüzün sararıp solsun.




Ayvazım DENİZ