Bizi bu yaşamın kıyısında tekinsiz bıraktılar Henna
köpek gibi pişmanım yıllardır ben
Anamın karnından çıktığıma


Küflü peynir bayat ekmek
katıksız doyurup karnı
büyükçe bir bıçakla deştim bağırsaklarımı
bunlar birçok küfrün edebi leş miş hali
Lütfen çocuklarınızı ekrandan uzaklaştırın...


Nasıl böyle iyi mi ulan bu bok kuyusu diye elimde testere
Belden altım çıplak ve erekte koşup durdum köprü üstünde
Kimsenin kalın bağırsağının bitişi ilgilendirmiyor bez takmayı bıraktığımdan beri beni

Unutma beyaz kirlenmeye mecbur bir renk
yüzündeki dünden kalma mahçubiyeti kahvaltı sofrasında harcar
Üstüne günaydınsız bir ilkindi ezanında yüreğindeki gülü basit ve kokusuz bulurlar…

Okkalı
Bir küfrün ardı sıra Allah hidayet versin diye tesbih çeker annen
Tam dokuz yüz doksan dokuz kere halının çizgilerini izler durur başın

Güzel olabilirdik biz diye bir cümleye inanmıyorum ben
Olsaydık zaten olurduk
Olmadıysak ikimizden biri daha az sevmiştir.

Birkaç damla azdırıcı bunun çözümü abi diye fısır fısır zihin masturbasyonu yapıyor bıyığı terlemeden
minibüs ergenleri
Bir kendime bakıyorum bir kentime bir hüsnü kuruntuma
Kurumsal işlemler için imzanız gerek diyerek telefon ediyor sekreter kız
Hülya Avşarın gençlik filmlerini izlemiş olmanın avantajları hep bunlar…

Şu vapur düdüğü varya diye mesaj atıyor koskocaman adam
bu şehirde vapur yok diye saf ayağına yatıyorum usulca
Hayal gücünü kullan yitirmediysen ( kib aeo gömdüm bay öptüm say)
Ne kadar salak salak sorular bunlar Serhat demek istiyorum
diyemiyorum
Benim hayal gücüm genelde kullanılmaya müsait kullanmaya değil ki…


Yırtınıyor defalarca ve defalarca bağıra bağıra
neymiş efendim
ayak bileğini çok sıkmış ayakkabı
İnsan bir çirkinliğe tutulacak kadar avanak olmamalı efendim
Bize iki çay biri açık olsun diğerini getirme
Cemal Süreya okurmusun
yok yaşarım
Yırtılan ipek sesiyle ölümlüre katılırken bedeninde gözeneklerin
Dudaklarının tebessümleniş şeklini değiştirdiği yerler için
içip içip
çok güzel be abi diyesim gelsede
bu yalnızca şiir
kalbi tekletmeye ne gerek.

Kalabalık dediğin ellerine
yalnızlık dediğin yüzüne dökülür
Ve delişmen bir mevsimdir bahar
baştan ölüm kokar
Üstelik benim yaşamaktan ödüm kopar.