Öylesine gülüşlerimi gölgeliyorsun ki Handan.
Öyle derûnî dalıyor ki gözlerim, ağlayamıyorum.
Boynumda kızıl halatların düğümü
ve nicedir yutkunamıyorum.

Ahh Handan,
ne azaplar veriyorsun ruhuma ne işkenceler dönüyor, bilsen kahrolurdun.
Bu kadar hastalıklı sevmişken seni
yoktan yine var olurdun...

Ellerim inliyor Handan !
Kalbim celse celse boşanıyor senden
ve sen...
Gitme Handan !
Beni sana rapteden başka mukaddes bir sebep daha var.


Bak gözlerime Handan !
Bak, içindeki derin iğbirarı gör istiyorum.
İnkisar-ı hayal...
Gidiyor musun Handan ?
Muhabbetini, hicabını,metanetini çekiyor musun benden ?
Mahkeme duvarı yüzün.
Oysa ben seni mültefit bir kadın bilirdim.

Gitme Handan !
Bu yol senin de ruhuna muazzep edecektir.
İçimde zalim bir şüphe var Handan
Sakit ve hadit...
İzahı kabil değil.
Kemal-i sükûnetle bekliyorum,
ve yine mühtez bir sesle " gel " diyorum..

Vicdanımızda çatlaklar mı oluştu Handan ?
Mütemadiyen gark oluyorum..

Efruz Merve YILDIRIM
29 Mart 2016