Bağrıma köz düşeli, kirpiklerde dolduran
Al’ım illallah etti, içinden çıkamıyor
Ömürlük gam yükünü, çınar gibi kaldıran
Bölüm illallah etti, içinden çıkamıyor

Çöllerin efendisi, kuralına mahkûmdu
Umudun çıtasına, serapları hâkimdi
Martılar sokağını, andırır hepten şimdi
Çölüm illallah etti, içinden çıkamıyor

Can havliyle sıktığım dişlerimle beraber
Kirpikler kaşlarıma, çaresiz boyun eğer
Lâ havle söylemekten günde bilmem kaç sefer
Dilim illallah etti, içinden çıkamıyor

Umutların tortusu, hayallerime ça(r)ptı
Gecelerin hakkını, hercai seller kaptı
Kar etmedi alkışlar, kargışlar geri tepti
Elim illallah etti, içinden çıkamıyor

Gerili zembereğe, telveden yol çıkmıyor
Papatyaların hükmü, menekşeye sökmüyor
Gelmeyecek, gelecek hatırına b/akmıyor
Falım illallah etti, içinden çıkamıyor

Pervaneler dönmüyor, sürmeli firar diye
Kanatları dürülmüş, hasretine ar/diye
Hoyrat bağban elinde dikenler sarar diye
Gülüm illallah etti, içinden çıkamıyor

Eskidenmiş anınca, karlar yağdırmak çöle
Destursuz rahmetlerin, karşılığı hep çile
Soyadınla bir sanma, kafa tutamam sele
Halim illallah etti, içinden çıkamıyor

Sıra dışı acılar, ara vermez sıraya
İlaç, merhem kar etmez, kanattığın şuraya
Eleğe çevirdiğin, ciğerdeki yaraya
İlim illallah etti, içinden çıkamıyor

Vakitsiz vuslatıma, özenle ismin sanık
Dayanılır hal değil, yüz dört derece yanık
Keremin adı çıkmış, yıldızlar canlı tanık
Külüm illallah etti, içinden çıkamıyor

Karşılıksız kalalı kelamlar ve selamlar
Suların hükmü kalktı, kirpiklerden kan damlar
Kabristana döndürdü, sensiz geçen akşamlar
Ölüm illallah etti, içinden çıkamıyor

Güç yeter akıl yetmez, akıl yeter güç yetmez
İçinden çıkmak için, canı versen baç! Yetmez
El kiri denen varlık, çare değil hiç yetmez
Pulum illallah etti, içinden çıkamıyor

Met cezirle gerildi, gurbetin ömür yayı
Umudun gölgesinde, yaşadım vuslat toyu
Feleğin aynasında, elli dört sene boyu
Rolüm illallah etti, içinden çıkamıyor

Alnımda yiv-set şimdi, hasretliğin darası
Tadanlar bilir ancak, iki nefes arası
Kalbimde tavan yaptı, vurgunların töresi
Solum illallah etti, içinden çıkamıyor

Değmezmiş geç anladım, düş düşmanı! ikrama
Damardan tecellisi, sığmaz hiç bir makama
Tuzu kuru notalar, tercüman olmaz gama
Telim illallah etti, içinden çıkamıyor

Tıklattığın kalbimi, yoklamaktan usandım
Tüllerin arkasında, teklemekten usandım
Köşeyi döner diye, beklemekten usandım
Yolum illallah etti, içinden çıkamıyor

Sıra dışı yangının, ileriydi cüssenden
Delibal’ın kalemi kırık çıktı celsenden
Yüreğimin paydası hep dert oldu hissenden
Zulüm illallah etti, içinden çıkamıyor

Celil ÇINKIR - DELİBAL