Aslına rücu eder, evrende her ne varsa...
Âlemin düzeni bu, her şey başa dönüyor!
Topraktan gelenlerin, gittiği aynı yerse;
Sanmayın ki dünyada bir şey boşa dönüyor...

Boşa giden bir şey yok, her şeyin manası var!
Meleklerin Kâbe’si, şeytanın Mina’sı var...
Bütün mükevvenatın, bir Hamd-ü Sena’sı var!
Taşlar çamur oluyor, çamur taşa dönüyor...

Boşa değil yağmurun bulutlardan düşmesi!
O düşen damlaların toprağa üşüşmesi...
Dünyaya hayat veren o suların çeşmesi;
Yağmur buhar oluyor, bulut yaşa dönüyor...

Dünya denen bu âlem, güneşin metafında...
Dört mevsim, gece, gündüz, oluyor tavafında;
Durmaz döner yıllardır, o nurun etrafında!
Karanlıklar ışıyor, yazlar kışa dönüyor...

Canlar doğup büyüyor, oluyor ana, baba!
Yol aldıkça benziyor, o geldiği türaba...
Hayat denen frensiz, geçip giden araba;
Bir görünüp kaybolan, aynen kuşa dönüyor...

Bunlar benim tespitim, dünyanın hali böyle...
Haram, helal, kursağı doldurmak var mı öyle?
Öksüz, yetim, kul hakkı, Allah’ım yardım eyle;
Yolunu bilenlerin hepsi köşe dönüyor...

Antalya-2016/03 ….. Halil Şakir Taşçıoğlu

OSMANLICA-TÜRKÇE:

Hamd Ü Sena: Allah’a Hamd ve isimleriyle methetmek.
Mükevvenat: Yapılmış ve yaratılmışlar, bütün mahlûkat.
Metaf: Tavaf edecek (dönülecek) yer...