ne gözlerimdeki ışıltılar nede yüzümdeki tebessüm
içimde yeni bir ayrılık hüznü var.
bilirim ayrılık en zor olanıdır yaşamın.
bir bahar misali geldim.
omuzlarına yaslanıp hasret giderdim.
gizliden gizliye ağladım.
dualar ettim tekrar kavuşmak için.
artık gidiyorum demek için farklı sözcükler aradım.
sen kırılma diye üzülme istedim.
ellerin ellerimden kayıp giderken anlıyorum vedayı.
yollarda sensiz yürümek gelmiyor içimden.
çay bile tat vermiyor.
sen gidince her yer üşüyor sanki.
çay soğuk,kahve soğuk hatta sohbetler bile soğuk.
mevsim bahar çiçekler açarken bende hazan var sanki.
işte sen her gelişimde bir parçamı bırakıp gittiğim.
şimdi bir veda daha var nasıl diyeceğim bilemiyorum.
ama sen anlamışsındır zamanın geldiğini his ediyorum.
gözlerime bakıp ta ışıltıyı gördüğünün farkındayım.
ve ayrılık tebessümü hiç değişmiyor değil mi.
bir daha ki sefere derken ayrılıp giden ellerimiz.
hangi mevsimde buluşur kim bilir.

Mehmet DEMİR sk.
22.03.2016 Ankara