Alır götürür güzel günler bizi
biraz yeşil biraz mavi bulaşır ellerimize
çingene pembe düşlere karışır
saçımızın ak telleri
bahar yanaklı menekşeler açar
kapımızın önünde

umudun tel örgülerini çekiyoruz
ne çekersek esniyor gün
tohum patlıyor cemreler düşünce
yağmura yaşa aldırmıyor deli gönül
öfkelere, korkulara yoksulluklara karşı
tunçtan duvar örüyor saçlarına
kırağılardan beyazlaşan yeşil çimenler
beyaz bulutlar gözlerinde perde







gün batıyor ay doğuyor
şafak söküyor içlerinden geçenleri bir bilebilsek
ürperir mor sümbül uyanır gül ağacı
tutup kollarından uçursun kuşlar
havalarda bitsin gönül yorgunluğu





deniz kuşandık martılardan
göz kararı yol aldık
bir kasaba bahçesinden bir kaç dal nane
gelincik gölgesinde dinlendi ayaklarımız
gözlerinin kumsalında
kaç yıl geçti kıyılarında sabahladık







şimsekler dikiş attı gökyüzünün tenini
yağmurlar doğurdu kelebekler
kış ayazında bir deri bir kemikti ağaçlar
kıvrıla kıvrıla yapraklar arasında sığırtmaçlar uçuyor daldan dala
bak işte bitmemiş umut hala
hayat yayılıyor taş attığın suda halka halka!!
bitmesin sevinçler...................








NurtenAkAygen
21.03.2016