Sıradan
herşey kayboluyor
gidenlerin ardından yenileri gidiyor
sırıtan iç çekiş gibi dudaklarda
o mecalsiz gülüş
gülüyor yüzüne geçip giderken yelkovan
eskir bütün acılar
kabuk bağlar günler
yaraların üstünden yıllar geçince
her acının!





ince bir sızı duyarsın bazen
ıslanmış hatıralarda
zaman zaman kopan sayfalar
çizik bir resim
küllenmiş gün batımı
ve sen içinde kayıp bir deniz







sen
sen


daha az sevinirsin gün geçtikçe
daha az üşür ellerin
her anının kapısı sana çıkar ansızın
geçme hayal eteklerinden
kayan yıldızların
yaşadığın günah mı sevap mı muamma







yıkık viran bir duvar sırtına dayadığın yaşam!
kış!
her duygunun baharı çilek!



gelip-geçici
sırf bu yüzden
güneşin feri düşer geceleri
ve her gece bilenir zifiri karanlık
ve kızıl tan ısmarla tavşan kanı güllerden
sicili inişli çıkışlı suya düşen ay
tuttur çengelli iğneyle
göklere mavileri...







dökülsün yeryüzüne ertelenmiş mutluluklar...
ve ......................................................





Nurten Ak Aygen

22.03.2016