heey! eve gömülmüş insan
kalk yatağından
uyan!
evine değin uzanan elleri gör
o fareleri!..


insan cinsini yemekte
ve gitgide çoğalmakta açlığı
oysa asıl doymuş olması gerekenler bunlar
iplikleri pazara çıkarılasıcalar
gör!


bil
senin o zayıf sandığın ellerinde kurtulur dünya
bu alıp satmaktan, harcamaktan başka
hüneri bulunmayanlar eğilir önünde
bir alsan gerçek gücünü eline
selama durur bayraklar
çocuklar ölmez


kurulmuş insan pazarı
kızışmış pazarlık
kimler yarar köleliğe
kim daha iyi hizmet eder efendisine
zayıflar ezikler, daha da ezilsin
çiğneyin üzüm gibi
öne çıksın kalburun üstündekiler
iyi sömürülecekler öne geçsin
daha da ölsün insanlık!


heey evdekiler!
yüzünüzü gömdüğünüz yastığı atın
bakın boşaltıldı sokaklar
emperyalizme yarıyor ortam
gözlüyor onların cinleri
Çanakkale’deki dedelerinizi hatırlayın
süngüleriyle düşmana yürüyen
ben size ölmeyi emrediyorum diyen
o büyük komutan’ın sesiyle
az sonra öleceğini bile bile
vatan için savaşan!

yine kurtulmayı bekliyor ülken
çıkın evlerden!..


21. 03. 2016 / Nazik Gülünay


Dünya şiir gününüz kutlu olsun arkadaşlar..