iç örgüm yürek gözüm
rengin sarı mavi ya da yeşildir fark etmez
ışıklı, güneşlidir bebe yüzün her zaman
karanlık uyumaz orada aydınlığı görünce
uykudadır insanın içindeki bencil ruh
ayaktadır insan sevgisi
her kargaşada alnı açık başı dik



birbirine dolaşmamıştır ırk din cins diye insan ipleri
önde yürür sevgi pembe yüzüyle
kendine dönük değildir dua elleri
yolda yürüyen her yolcuyu düşünür
gerçek yörüngesinde döner dünya
evler yıkılmaz, bombalar patlamaz, göçler olmaz
göçmenleri almamak için
türlü plânlar yapmaz
alınıp satılmaz insanlar



rengindedir gül dönmez siyaha
bülbül sesinde söyler şarkısını
aşıklar birbirinin etrafında pervane
yıldızlar parlayan gecede
acıyla düşmez bir yıldız
Romeo şarkı söyler Jülyet’e
evinin penceresi altında
ve bir gül bırakılır yürekten
sevdalı gecelere



iç örgüm yürek sesim
aç açık yoktur orada
oğlan kıza tutkun, kız oğlana sevdalı
evlere kapanmaz insanlar
uzun upuzun bir soluktur yaşamak
kimse döndürmez dünyayı fengire gibi
asırlardır yaşayan bir şeydir sevgi
öyle kolay evrilmez



işte güzel bir yüzü vardır insanların
öyle kolay çevrilmeyen
her isteyenin yönünde
dünya yere atınca kırılmaz bir testidir
içi tıka basa can dolu, insan dolu


22. 03. 2016 / Nazik Gülünay

Bu şiirden önce aynı konuda ama daha şiir, bir şiir yazmıştım. Yandaki reklama takılıp silindi.
Bir türlü ulaşamadım şiire. Daha sonra üzüntüyle bu kadar yazabildim. :(