Elime battığından değil
kanayacak yer kalmadığından
gülden bülbülden ve demden geçiyor işte insan...

Kapıcının oğlu büyüyordu gözlerimin önünde
kapıcının oğlu büyüyemeden öldü
O gün bu gündür
kapı kollarına bağlayıp duruyorum ellerimi


Bari
göğü yıka Tanrım yerin dibine battık biz.

Böbrek üstümde bir sızı
İç organlarım birbirine karışmış
Öylece gidemezsin diye konuşup duruyor zihnim
İnsan bir bahaneye yaslıyor kendini ve sonra herhangi bir ölümde
Çiğerlerine kadar doluyor

Ben Nilgünün Elleri olmakla göğüslerine bakmak arasında kaldım günlerce
K/adından şiirler yazıp durdum
Yüzümdeki Yusuf günaha
Etimdeki Mecnun ağrıya yenildi...

Geçikmiş ve dahası gücenmiş bir şey var bu hikayede
Herkes kendi içinden meshuldür
Keşke dışın bu kadar güzel olmasaydı...

Süte ve kana batırıyorum ellerimi
Temizlenmek için kana bulandı avuç içlerimiz
annemin ak sütü gibi helalken ağzındaki gülüş
yalnızlaşıp
Duruyor işte ayağımdaki sızı...

Bu ülkede
Huşu içinde ölebilirsiniz yazıyor reklam panosunda
Vestiyere asıyorum kendimi
Sigara içenler ve içmeyenler diye ayrılıyor
döşümdeki kanser hücreleri ...


Bari
Göğü yıka Tanrım yerin dibine battık biz

Didem Madak geldikçe aklıma
Jiletli günlükler tutuyorum ara sıra
gelen giden yok
Ölüp duruyor sokak ortasında insancıklar
Umrumda mı sanıyorsun krallıkların...

Yani öylece gidemezsin diye konuşup duruyor ya
Zihnim
Aslında
Öylece ölmemeli
Neyse bütün bunlar siyasete girip duruyor

Süte ve kana batırıyorum ellerimi
yıkanmış
kurulanmış
tıkınmış
Ve herşeyi kurgulamış
çıplak oturuyor karşımda
İnsan bacaklarına bakmadan geçemiyor işte...

A şehrinden B şehrine saatte yüzotuz kilometre hızla giden bir araçtan atlayıp ölmeden önce adımı söylemiş
A şehrininde B şehrininde Allah belasını versin diye deliliğe vuruyorum artık işi