elimde bir sigara
tütsülenmiş
yakılma sebebini bilmeden
gözümde kaşlardan yarılanmış bir bakış
dertten uzaklara
adımlarım alnımda cizgili bir defter gibi
cokca ve boşlukları fazla
yaşlarım aldıkca yolunu
dökülen kırcicegi gibi kalmışım vazonun

biryerlerde hala varsın
hissimi terkedemiyorum
gözümün gördüğü
kulağımın duduğu bircok ezgide
kapasamda cehremi
pencerelerimi.
aydınlığın sızıyor iceri
mutlu ediyor
ve üşütüyor sönüklüğün
varsın hala biyerlerde
sönsede cocukluğun
bendeki yara izlerinde

kıyafetlerim yine buruş buruş
tahmin ettiğinden ibaretim hala
düşünürüm
sen orda uzakta ben burda
zor olmuyor mu yokluğum
kolay mı yüzüksüz parmağını yoklamak
izini hisssedip yokluk yaratmak

kac kere baharı özlemişim
kacıncı gökyünüzü seyredişim
yanaklarımın neden asıldığını
söyle yine hadi
sensiz boşaldı bankları bahcelerin
ve sensiz sessizleşti ahtın
yüzünü görmek mucize olurdu
evet yine
sohbet etmekte aynı şekilde
senle.