1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
657
Okunma
göğü gri bir odanın
soğuk ranzalarında
kör bir yalnızlığı
asırlık bir çınar gibi
yıllanmış bir şiire döküyor içim
mevsim bir cemre yanı başımda
avuçlarımda yokluğun
meryem ananın boğazına düğümlenmişim
tanrı katında lanetlenmiş bir serseriyim
göğsüm sığınağı kurumuş bir nehir yatağı
ve serseri bir kurşuna hedefim
kanamalı akıyor gözlerim
bir yol kenarına bırakılmış
yetim bir çocuk gibi
mısralar yine özlem kokuyor
ve ben şiir şiir ağlıyorum
geceleri birbirine bağlıyorum, çoğu zaman
sigaraları peş peşe
ve çayı kaçak demliyorum
parmak uçlarım
soğuk bir özlemi anımsatıyor
özlem kaç metre ötede
sevda kaç gece sonunda bitiyor
yine lal
yine dilsizim
ellerini ellerimden çekme
avuç içim kanıyor
#ibrahimdalkılıç
5.0
100% (5)
Cevap Yaz