.....

Alışkanlığımsın benim
beceriksiz şaşkın halim
ne gidebildim senden
nede vazgeçebildim


çocukluğumsun benim
en masum halim
en savunmasız yanım
hayal kurmayı özlem duymayı
sende öğrendim


hasret şarkılarını
sende dinledim
yalnız kaldığım gecelerde
sana sığındım
hayalinle avundum
yüreğine vuruldum
limanım bildim seni
demir attım gönül rıhtımına
içimde büyüyen bu çocuk
güvende buldu kendini

Oysaki
bu yüreğim
senden başkasına
köreltti kendini
ne duyar oldu geleni
nede görür oldu gideni
sağırlaştı bir anda
seni sevdi seveli


seni sevdiğimi diyemedim
gün gün bitip yok olurken
haykırmak istedim
ölürcesine ömrümce
hep seni istedim
seni sevdiğimi
belki gururumdan
belkide kahrolası inadımdan
diyemedim



lâl oldu dilim
konuşmaz oldu sustu
tutmaz oldu elim felç oldu tutuldu
vuruldu yüreğim ansızın durdu


tut elimden gel
bitiyorum sensiz
yavaş yavaş ölüyor bu beden kimsesiz
kahroluyor sensiz diyemedim



.....

MELTEM KINIC