Ayakta selamlar kulakta küpe
İnerken omzuna yar saçlarını
Aklımı peşinden sarmasın sarpa
Sayarım kendime ar saçlarını

Muhannet davranma muhtacım diye
Semanın tahtında baş tacım diye
Sevdanla birlikte ilacım diye
Yaparım gönlüme dar saçlarını

Hayran koyar gören Allah kulunu
Peşinden koşturur seher yelini
Hanedandan biri görse telini
İlan eder derhal “Sir” saçlarını

İstemez briyantin, jöle ve röfle
Gerekmez kök boya, perma, ondüle
En doğal haline olurum köle
Göğsümün üstüne ser saçlarını

Salkım söğüt gibi zülüf alnında
Övünç madalyası sanki boynunda
En büyük kozun o aşk oyununda
Üzenler görmeli zor saçlarını

Destursuz girmeden ecel araya
Usanmadan günde yüz kırk vardiya
Öpüp koklayayım yar doya doya
Ağartmadan toptan kar saçlarını

Ellerim onlara olursa makam
Ömür boyu tavan yapar fiyakam
Ucuna mor sümbül, papatya takam
Yalnız benim için ör saçlarını

Kınaladım fani canı teline
Olmazsa olmazım böyle biline
İmtiyazlı davran Delibal’ına
Eyleme yar bana sır saçlarını

Celil ÇINKIR – DELİBAL