20
Yorum
45
Beğeni
0,0
Puan
938
Okunma

şiiri düşündüm
sevgiyi anlaşılmaz sözcüklerle örten
sonra açan, küllenmiş yüzünü
duygu kaçıran dizeler
okun ucundan kaçan aşk
kendini fırlatan sevgili
adalet yokken varmış numarası yapmak gibi
hiç açıklamamalı duygunu
kıstırmalı iki cezaevi arasına
esip durmalı kavak yelleri arada
bir görev verilmeden
en iyisi silmeli şiirleri kitaptan defterden
yerine ne konulur bilmiyorum ama
çarpı çekilmeli üstüne kırmızı kalemle
tehlikelidir yazmalı düşünmeye
bütün suçlar yok olur mu acaba
ellerine kan bulaşanların
arınır mı elleri
ne ki şiir
açım susuzum ona
vazoda gül masa süsü
duvarda şatafatlı bir ayna mı, değil
omzumun dikliğini gösteren
boyun eğmeyen dizeler
08. 12. 2012 / Nazik Gülünay