NERDE KALMIŞTIK ORADAN DEVAM
ÖZLEM VE AİLESİ KÖYDEN GİTMİŞ ANCAK
KARA MEMET İÇİN HAYAT DEVAM EDİYOR..
SIRALI OKUMAK TAVSİYE EDİLİR
SAYGILAR SUNARIM.






ertesi ğün Halil Emmi geldi yanıma
halamın gocası ya
epili bi susdu, yere bakdı durdu
barnaklarıynan oynadı, neçeden sonura
başladı gonuşmaya

“-garayeğenim; eyi yanı kendin bilin emme
deyceklerimi de yabana atma
bizler sizler gadak her şeyi bilemeyiz
üş gün de olsa mekdebe getdiniz
helbet bizden taha eyi bilisiniz
eeee.. ne de olsa cahıl gelmiş
cahıl galmışıyız
öyle de gediyoz
bizden geldi geşdi..

yalınız sen beni, dinne
gel bu zevdadan vazgeş
neye dersen,
bu işin sonu bek eyi deği(l)..

davıl bile “dengi-dengine” demiş
o ğız tahsıllı sen değilsin
..
o şe(hi)rli sen köylüsün..
..
o mamir çocu(ğu) sen ileşbersin
..
biliyon hoşuna getmeycek emme
isder bana darıl,
isder gücen,
isdermezsen “kıyası, bok yedisi olma” de
..
ne dersen de emme
gel bu zevdadan vaz geş..

neye dersen olur ya yarın-bürgün bu iş olu(r)sa
sen daha fazla gahredersin..
…
heyvah der dizini döğersin emme;
!
iş işden geçer
valla bak,…
ha gerşi anan değilin,
boban değilin
kim oluyon da kiyası oluyon emme
..


senin bobayın da
benim çocuklarımın üstünde
çoğ eyinniği var,
..
hak bir Allah uçun;
çoğ eyinniğini gördük,
Allah da biliyo(r) gulu da
ben de biliyorun işde
hinci kör gelmeyen onun uçu(n)
..!
tarla alcamızda da
biri kızımı isdediğinde de
seğirtdik bobana,
dünürcülüg edilceğinde de
seğirtdik,
ne de olsa onunda canından
kanından de(ğil) mi
bizim kötünnüğümüzü isdeycek değil ya
..
ha gerçi böğün sizinen o muhabbetimiz yoğ emme
esigiyi unudup daa
arkamı dönmen
köprü olsa üsdünden geşmen..

de(h)! onu deycen
sen zürefanın zevdasını bilimin
valla aynı mitli,
seninki ğibi..

bak hinci
“senin gibi,
maymunun biri
olcak ya zürefaya havas olmuş
gel zaman ged zaman, zevdasından
bi deri, bi kemik galmış
yemeden işmeden kesilmiş
bağrını döğüp duruyomuş,
aynı senin hesap işdeheciki
zürefanın da durumdan,
durumun vehametinden
habarı yoğumuş
aynı Özlem!

neye dersen,
aynı senin hesap,
ayrı dünyaların mahluğu
zürafada boy-pos, endam
ona keza
attığını eğilip almayo,
dönüp ardına bakmayo,
yediği öğünde,
yemediği ardında
maymuna gelince
tingoza bişiy,
sencileyin
üstünde yok,
altında yok dedikleyin

başlamış senin maymın,
eşe dosda,
hısım akrabaya
emmiye dayıya
“-siz bey gibi yaşayonuz, pambık gibi
hanımlarınızın goydunda
benim derdime derman olanınız
ince hasdalığa garmışlığıma
aldırış edeniz yok”
deye söylenip darılmaya

kimsecik de o dallara basmayo
neyye
olcak şey değil
de
ondan
değilise gonşu gayratını
esirgeyen yoğ
emme gel de bunu maymına annat
annada bilisen
neye dersen
herifçi oğlu zürafa deyo da
başga bişiy demeyoru

gene böyle bi ğün,
her zamankı ğibi
senin maymın dıngıldamaya başlayınca
“-siz garınızın goynunda
ıscacık yatıyonuz
ben bi başıma
gamıdıp durun,
….”

ordan bi aksakallı bi piri fani
“-gakın len” demiş
“-gakın!
günah bizden getsin”

çalmışlar zürefanın gapısını
demişler durum böyle-böyle
“bizim çıplak maymun
sana havas”
…
“zürefa deyo
başga bişiy demeyo”
..
“bi deri bi kemik galdı”
..?
“ince hasdalıklara gardı zavallı”
..!
“yemeyo-işmeyo”
..;
“döğünüyo”
..
“sayıklayo”
..
“zürafa da zürafa deyo
başga bişiy demeyo”
..
“-n’olusa senden olu
günden güne eriyip gedcek zavallı
anasının içi yanıyo!”
..?
“-bizi(m) ki bi elçilik
Allahın emrini goduk emme
bize sorsan “minasip mi” deye
deği(l) valla
sen bize
“-ı ıh” de
bizde başımızın çaresine bakalım,
varsın yoluna getsin cıbır maymın
heş değil bize mırıldayıp
gahırlanıp durmasın..”

olcak ya
garı gısmı da
ile ağa.. bey dese de
biri kendine havasımış deye duyvudu muydu
olmaz dağlarını
olur eder valla
o dedikleyin..

zürafa hanım
“tamam” demeyo mu?
kırk gün, kırk gece misali düğün ediyollar
yeyollar içiyollar
zürafayınan maymın gelin-güye oluyollar
“dünne evine ” giriyollar, annacağın”
..
aradan bi ay geçiyo
senin maymından habar-mabar yok,
“ee olur” deyollar
iki ay geçiyo
maymın ortalıkda yok
“tabi” deyollar
“buldu zürafa gibi garıyı” falan filan

alt(ı) ay geçiyo
etirafdan “yau
o(ğ)lanın başına bişiy gelmesin”
..
“biz de cicim ayları yaşadık da,
bu bu ğadar sürmez bu”
gayfadan gakıyollar cümbür cömat
varıyollar maymının inine
takılayollar der(h)al
yeni evlilerin gapısını
zürafa açıyoru gapıyı
“buyur” ediyo bunnarı içeri
içeri giriyollar bi bakıyolları kı
senin maymın esgisinden beş beter
“ulen” deyollar
“ulen bu ne hal”

garı dışarı çıkınca barabar
maymın
“zürafayınan evli bi maymının halını
düşünşeniz ya bi
bi aşşa bi yokara
bi aşşa bi yokarı”
..
..
..
bu adam ne deyoru yau..