Hani olurya bazen yalnız kalırsın
Bir boşluk içinde hissedersin kendini
Olurya aklına düşerim, özlemin tutar
Pişmanlık edası içinde olsanda..
Seni ölürcesine sevenine gel
İnsanlığım pişmanlığını anlıyacak kadar asil
Yüreğim affedecek kadar erdemli
Sevgim yaralarını saracak kadar yücedir
Kendini en umursanmaz bulduğunda
Mutsuzluğun çemberi seni sardığında
Yıkık dökük harabe dönüşmüş yüreğinle gel
Kendini kimsessiz ve çaresiz
hissettiğinde
Pişmanlığa pişmanım demesende
Ellerimle değil, yüreğimle tutarım seni
Nasıl gelirsen gel; yeter ki gel
Gururun olmasın sana engel
Seni kendinden sakınan gönlüme
Aşkından küle, dönüşen bedenime
Hasreti nöbetini tutan gözlerime
Yokluğun akı saçlarıma düşsede gel
Solgun dünyam canlansın nefesinle
Kırgın çiçekler zuhur etsin gülüşünle
Canına can katarım mor sümbülüm
Nasıl gelirsen gel; yeterki sen gel
Gelki bir asır bin ömür yaşatayım seni

Turgay Parlakyıldız