Yola düþüp bulmak için kendini Bazen baþýn alýp gitmeli insan! Masiva sardýysa yýkýp bendini Ara sýra firar etmeli insan!
Yaþarsan dünyada insanca yaþa Toprak ayýrt etmez ne sultan- paþa Nefis isteyince geçmeyi baþa Gidip daðda koyun gütmeli insan!..
Ömür diye sayýp haftayý ayý Mahþer hesabýný tutmazsa sayý Boþa çiðnediði yalan dünyayý Elinin tersiyle itmeli insan!...
Müdahil olsa da þeytan hesaba Ýcap edip Hak’tan gelen hitaba Yüzdört kitabý cem eden kitaba Ýlahi aþk ile tütmeli insan!.
Ýstiyorsan þayet nurdan bir huzme Kul hakkýna girme gönüller üzme Bir mürþid eli tut bilmezsen yüzme Sýrrý deryalarda yitmeli insan!
Allah ne verdiyse cömertçe bölüp Mazlumun- yetimin yaþýný silip Yardým etmeyi de bir nimet bilip Eli etrafýna yetmeli insan!.
Ruhlarý tazeler her seher yeli Lakýrtýdan daha makbul kuþ dili Duyanlar isterse desinler deli Kuþlarla zikredip ötmeli insan!
Aldatmasýn, hepsi boþ kalabalýk Kendi tutmaz, veren çok olur salýk Balýk bilmese de biliyor Halýk Son nefeste böyle bitmeli insan!... ......... Cuma hediyem olsun, cumanýz mubarek olsun Bulem hatun, 27/11/2015, Antalya Sosyal Medyada Paylaşın:
Bulem hatun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.