DOKUNMAYIN!
Akþam olunca bastý hüzün
Gülmez oldu gül yüzün
Gökyüzünde kuþlar süzün süzün
Görünce gözlerini bahara döndü güzüm
Deðmesin gözlerine akþam
Deðmesin hüzün bulutlarý
Nereye dokunsan dökülür
Deðmeden geç cam kýrýklarýyla
kýrýlabilir insan
Ýhtimal bende sevdim seni
Görmez gönül de göz gözü
Bir tatlý söz unutulmaz ruhun da
Birde yalan dolan söz iz býrakýr
Unutma ki tez geçer zaman
Yalan dünyaya kanma..
Hatýrý yok bir fincan acý kahvenin kýrk yýl
O
Eskiden di yaþamak
Güneþin kýzlarý yanýk tenlerini
Sererdi
Ayakkabýsýný yastýk ederdi
Koyardý kolunu uzanýrken baþýnýn altýna
Mavi ninniler dudaklarýnda
Gökyüzünü Kucaklardý hayalleri deniz aþýrý
Zaman aþýmýna uðramayan taze aþklar
Platonik sevmeler
Süslerdi
Çiçekli göðüslerini
Oy ben seni sevmiþim be gülüm
Kýr þeytanýn bacaðýný
Þehir lime lime paramparça oldu
Bulutlar gardiyan yine bu gece
Ay mahpusta parmaklýklar arasýndan bakýyor dünyaya
Yüzümü adýmlýyorum aynalarda
Mor iki halka
Kafatasýndan fýrlamýþ iki göz
Dalýp gidiyor karanlýklara ay çizilmiþ yüzün
Ayrýk otlarý kitlenmiþ gülüþlerim
Boþ evler gibi bakýþlar
Neden eskisi gibi gidip dönmeleriniz
Ay gülümsüyorsa kirpiklerin arasýndan
Yaðmalanmýþ yaðmurun
Kuluçkada iki yumurta üstüne yatmýþ güvercin
An baþlarýnda aðaç gölgesine sýðýnmýþ ýrgatlar
Bakýyorlar memleketi seyredip uzaktan
Güneþ aðlýyor ekin saplarýnda
Baþak saçlarýn hapis
Akþam ölüyor gözlerinde neredesiniz
Ýklim karýþ karýþ
Gün doðuruyor
Adalarda denizler ölüyor
Bileklerinde kýrma altýn bilezikler
Düþlerin de düðün dernekleriniz
biz geliyoruz
Gecenin karanlýðýnda ve uçuþan düþlerimiz
Üþüsün yalnýzlýðýn elleri suskun yaz gecesinin adalarýnda..
Þiir kokuyor geceler küf kokusu gibi topraðýn
Toprak olmuþ geçen yýlki yaprak
Düþer bayýrlara el deðmemiþ gün
Doðsun içimize yeniden þafak!!
Dokunmayýn..
Nurten Ak Aygen
25.06.2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.