Ne güzel uyurdun beþiðinde Büyümek çaký gibi asker olmak Karþý durmak namerde mertçe Fiyakalý kurþuna göðüs germek Yalýnayak yürümek neyine senin çocuk?
Þimdi yedi yirmi dört aralýksýz mecburen Meskûn mahalde aðýrlýyorum kimsesizliði Davetlerini çevirdiðinde sana hasret gözlerimin Öyleyse asýlma vaktidir güz güllerinin bende Yürümek yâd ellere neyine senin çocuk?
Yüreðimin gelir kaynaðýydý hasretin Ardýndan boynu bükülür kasvetimin Gün geceye dökülse de maalesef Geceler heceye düþmedi istediðimce Gölgece çekip gitmek neyine senin çocuk?
Sosyal Medyada Paylaşın:
İrfankarabuluT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.