biliyorum sýkýyor yüreðini aramalarým bende sýkýlýyorum ararken inan ellerim titriyor telefon numaraný tuþlarken o bildik sesini duymak yine içimdeki ipek kozasýnýn soyunmasýný ve kelebeklerin can bulmasýný saðlýyor.
’bir can’ olmak ne demek bilir misin sen? yeniden doðmak bu hayat karmaþasýna su gibi ekmek gibi her solukta ihtiyaç duymak t/adýna.
alo lütfen her zamanki gibi kapatma.
benim gibi aðlamazsýn bilirim gözlerin acýyý saklar erkeksi gülüþlerine ama ama bir zamanlar sen de sevmiþtin beni bir kez sesimi duymak için ne çok yanmýþtý içerin iþte öyle anlardan birindeyim þu an yangýnýmý ne su ne köpük söndüremez içerimde diktiðimiz sevda fidanlarý bu kadar tazeyken hemen ölmüyor her boranda saðlam kökleriyle tutunuyor yüreðime sökülmüyor.
dön demek için aramýyorum dönme...
sadece alýþkanlýklarým var sana dair hep bu saatlerde beni aramalarýn ve benim koþarak ayaðýmý bazen heyecandan kapý eþiklerine vursamda zýplayarak o telefonu açýþlarým var ve mutlulukla gülüþlerim.
sus... içinden ’yeter’ dediðini duyabiliyorum ama bu akþam sus lütfen yeter lafý yüreðinin kenarýndan dahi geçmesin.
bak þu an üstümde kýzdýðýn kýsa eteðim var baþka nazar deðince alnýmdan terler boþalýyor kýskançlýktan derdin bir bardayým bütün gözler üzerimde hadi gel de sustur bu bakýþlarý tut kolumdan hatta saçýmdan sürükle ’benimsin ulan’ de son kez.
alo orada mýsýn?
bu son arayýþým seni nefesini içime son çekiþim sildim hafýzamdan numaraný bütün resimleri yýrttým hatta bana aþkla bakan bakmaya kýyamam dediðim üstünde siyah deri çeketli resim hani ben de kýrmýzý kazaðýmla objektife gülümsemiþtim mutlulukla onu bile parça parça ettim aðlayarak.
alo kapat artýk elin yorulmuþtur saatlerce konuþtuðumuz o günlerin hatrýna say gidiyorum ben senin olduðun þehir boðuyor beni ayný göðün altýnda olmak yetecek bana bundan sonra sen ay’sýn bense yanýnda ki çoban yýldýzý onlarda hiç bir araya gelemiyorlar nasýlsa.
alo... aloo... bu kadar artýk kapatabilirsin sesimi.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.