yaðmur baþlamadan masa örtün düþtü dantelli
son aðlayýþýmda kalmýþtý yüzünün izi
öyle güzelken nasýl kýyabilirim güvercine
tasalý rüzgarlarýn iþi damlalar biriktirmek iken
hain dudaklarýnýn eriyen mumlarýydý bal
farkýna varmadan kandýrdým kendi kendimi
hiç kuþkusuz da en kolayý buydu, indim tabureden
çýplak yýkandým çömelip daðýn dövdüðü ete
güzeldi maðrur bakýþlarý gençliðin
bilemedim üzüm uzanýrmýþ nisan göðsünde gelinlerin
senin beyazýnda felek kara baðlamýþ
ürperir balonlar, çiçekler
üstünkörü kaldýrým taþlarýnda biten otlar
sana çelenkler kalýrdý tarihten
not düþebilseydim geriye
kalmazdý benden bir ten.
barajlarý yýkasým var,
bunu böyle ifade etmek daha kolay, biraz da arabesk
tadýný unuttuðun þaraptýr dudaklarýn
yaz yaz bitmez apaçýk ortada
aðýnda biriken suya inanýrým
cesaret verip baþýný çýkarabilse yýlan
kaç viran eyledi bu baðlarda ihtiyar dünya
hasretine taþlar baðlanan geceler
kuyruk sokumu ürpermesin aman
yarýnýn daha güzel olmayacaðýný bilmenin garipliði
sahi, nasýldý mutluluk gerçekten
tadabilen geride ölümden bahsederken
beni yýrtýp kaldýrsalar geceden
gözlerini içip sustum
omuzlarýmdan kývrýlan yorgunluðun ineceði yer de
uyku evham edip durdu
ýþýklarý söndürmeyen bir fener oldu asýrlardýr
acýttý
bir aðaç gibi kökünden alýnýrken
bir çiçek kanadý dalýnda karýncalara merhaba demeden
darýlsa yeridir
ben diyemedim ona
yaþamak ölmekten zor sevgilim
oyun olsa kolay
kanadý, durmadý elemim
namuslu öykülerim lekelendi
aklýmýn ucunda kaldý baðlama nefesi
açýkça diyemedim
varlýðým kim bilir nereye akýyor þimdi
insan severken daha fazla yaralýyor kendini
duvarlarda yumruk izi
çatlak parmaklardan tövbeleri kabul eder mi tanrý
alnýma sürüp de kahýr izini
plastik bölünmeler sahiplendi bu yasý
sevmedim öyle plastik sevgileri
patlatmaktan zevk alan çocuk deðildi yazgým
zehri meme ucunda kadýnýn budalasýydý
ses veremedim
sussam yeri dedim
kývrandým soðuk gecelerde yorgan altýnda
su istedim,
bir damla su
yýlanýn zehriyle kývranýrken ruhum ten lekesinde
varlýðým ölüme armaðan olsun
kalmadý hasretten közler dahi
hep geride bildim
ýslak ellerimi kurutmadan dokundum yüreðime
üþüdüm
baðýramadým
sesim kýsýldý
düþemedim son notumu
veresiye sevmem dedi
vasiyetsiz gömdüler tenimi
kaybettim saçlarýný aþkýn
bulamadým
ölüm gelmedi
bekledim
ölüm gelmedi