Sen melek çocuk! Gamzelerinde güller biten… Kim, senin gülüþlerini inciten? Hangi vicdansýz, Çocuk masumluðunu, Gül kokulu saflýðýný kirleten…
Yazamadým melek çocuk, Utandým yazamadým. Bir suç varsa payýma düþen, bileyim. Bir mezar yeri buldum da kendime, Soysuza mý kazamadým? Kini, nefreti yazdým da yüreklere, Sevgiyi mi yazamadým?
Ne aðýr bir yüktür bu melek çocuk! Katilin mi var, Katillerin mi? Düþündüm de, Altýndan kalkamadým…
Ülkü Duysak
Sosyal Medyada Paylaşın:
ulkuduysak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.