Hala hatýrlarým o çocuksu hallerim altýmda kýsa bir pantolon üzerimde ilikli beyaz gömleðim ayaðýmda siyah rugan ayakkabým benim mehtabým asmalý pencerem yuva yapan serçe kuþlarým hayata tutunurum gençliðe ilk adýmým güneþim yurdum
o ilk doðduðum an var ya nerede o anacýðým ben nereden geldim hangi ülkenin çocuðuyum acemice etrafa bakýþlarým olmayan kaþlarým dökülen çocuksu ýslak göz yaþlarým
hala hatýrlarým yoksunluðumu her gün uykusuzluðumu erken saatlerde simit satarken sokaðýmýn oldukça serin o güzel susam kokusunu sancýlar getirir yüreðime kýþtan bahara geçerken eskilerden en derin
güne yeniden baþlarým hala hatýrlarým o yaþlý teyzem kendini sokaða atar yüzünde tatlý gülümsemeleri elinde morarmýþ yýllarýn izleri sular sevdiðine diktiði gülleri köþe baþýnda güneþi mi bekler býrakýp gideni mi unutulmayan sevdikleri
hangi zamaný durdurabilirsin saniyeyi mi saatleri mi geçen acýmasýz seneleri mi hatýralarým
Behçet Bük 27.3.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.