Yol Sorgusu
mükerrer pencereler takýlýyor gözlerime
výnlayarak kaçan rüzgar nefesime dar ediyor uykuyu
saysam saymaya deðmeyecek ýþýklý evler
fikrimin sahnesinde çiftetelli dönüyor çakýrkeyif hüzmeler
sýmsýcak ellerin gibi gözyaþlarýmýn kuytusu...
"pervane" diyorum kendime haksýz da deðilim "divane"
þehirler akýyor gecenin üçünden gönlümün içine
yol yol izler býrakýyor saçýmýn teli silüetimin üzerine
sihirli kürenin içi dýþý ben gibi kainat seyirde
soluklanýyor canýmda camýn buðusu...
þarký mýrýldansam hani efkarlý þöyle buruk
eþikte býrakýlmýþ bebeler gibi savruk
"çok yorgunum
beni bekleme kaptan"
kýlý kýrk yarmak böyle olsa gerek iðneleniyor zihnim
hüzzam gelincikler doluþmuþ maðrur kirpiklerim
kim bilir belki kaçýyorum kendimden
belki de kovaladýðým... kendimim!
dilimde ezgisi aþkýn gecenin avuntusu...
bir yolculuk ki arsýz ve maðlûp
ortancalar biriktirmiþ mevsimlerin zekâtý
dönenler de aðlar mý ey kýrlangýç?
daðýlýr mý gün doðunca eflatun pusu?
ndr....20/06/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.