Ecele isyanla baþladým bütün sözlerime Yýrtýp manifestosunu bir sevdanýn Yuttum bütün yeminlerimi bile bile Araf’ý Ölmedim gitmedim bitmedim Ve göðsümde kalan tek kurþun.. Yaksa da içimi sendendir
Ben senin için üzerini çizdim bütün kuramýný bir sevdanýn Çýktým karþýsýna bilmediðim bütün günahlarýn Bir þehri yaktým ifrit gece vakti elimde sokak feneri Ýnsan cesetleri secde ederken karanlýða Geçip gittim yanýmdan sessizce konuþmadan Ve þahit yazmasýnlar diye su kuþlarýnýn kanatlarýný Ve bilmesinler benden diye bütün çiçeklerin dallarýný Kýrdým kuþluk vakti musalla baþýnda bir dua sonunda Sadece senin uðruna Sadece senin hatrýna
Bir solukla baþlar bütün günahlar Ne Cehennem duyar sesini Ne Araf tutar elini
Ölebilirdim senin için , almasaydýn canýmý düþtüðü yerden Yanabilirdim ya da bu aþkýn cehenneminde, susmasaydýn Hiç ardýma bakmadan bir cenazenin ardýnda üþüyorsa þimdi ellerim Ve doðuyorsa aortumda yeniden bir Besmele Tek kaldýðýmdýr günahlarýn karþýsýnda
Kýrdýðým bütün camlardan sen sorumlusun Yaktýðým bütün evlerden Vurduðum bütün adamlardan Kadýnlardan ve çocuklardan ve kendimden Beni sen doðurdun ve sen öldürdün Beni sen yarattýn giderken ardýna bile bakmadýðýn için
Elime sen verdin ne kadar kurþun varsa Ve bu þehri sen yarattýn benim için
Kalbinin orta yerinde bir sahra kadar Bir bedevinin dilinde iki damla su kadar Bir hastanýn sabahýnda ölmek kadar Issýz bir kelimenin ortasýnda kaybolmak kadar Ve Cehennemde yanmak kadar Biliyorum artýk hak ettim artýk sevmeyi
…
Bütün sorgular gece baþlar Ve kitabýný okur insan son kez Cennet ya da Cehennem Benim kuramý sen çek ….