Ne sevdalar yaþadým, sonu hüsranla bitti Mutluluk gözlerinde, gördüðüm o ilk anmýþ Va’dedip mutluluðu, acý býrakýp gitti Senden geriye kalan, koskoca bir yalanmýþ…
Nasýl geçti yýllarým, onu gel de bana sor Günahýnýn boynuna, geçirdiðim düðümler Çözülürken elimde, hadi gel de hayra yor Ýdam olan sen deðil, senden geri kalanmýþ…
Topraða cemre düþtü, benim gözlerimden yaþ Belki dedim bu bahar, kim bilir çýkar gelir Demek ki söküp attýn, kalbinden yavaþ, yavaþ Zavallý sen deðilsin, seni gelir sananmýþ…
Çýkarmadým duruyor, kör kurþunu yerinden Bir vefasýz ardýndan, hatýra kalsýn dedim Seni anarken ruhum, bir ses duyar derinden Vefa mý? Ýstanbul’da bir semtin adýyýmýþ…
Ereðli, 24 Nisan 2011 Yüksel Erentürk YILMAZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Yüksel Erentürk YILMAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.