KÖRDÜR
Sevda denizlerinde uhde met cezir ise,
Yakamozun koynuna itilen sahte kördür,
Uykusuna doymayan ukdeli vezir ise,
At gözlüðüyle yatan zaten sabah da kördür.
Çökünce koyu akþam en deli karanlýða,
Aya uzanan kolu dönüþür viranlýða,
Uðraþmaktan vazgeçip girince niranlýða,
“Seni çok seviyorum” diyenin ahdi kördür.
Sessiz saatlerdeki sabýrlar yürek burkar,
Tek ayak üstündeyse bekleyen insan korkar,
Rüzgârýn savurduðu umutsuz yüzler sarkar,
Miras anneden ise kýzdaki þuh da kördür.
Dünyayý küçük adým yürüyenler yönetir,
Sevenin yüreðini sevilenler kanatýr
Doðru insan kendini nasýl olsa tanýtýr,
Tahtý altýn deðilse sultan nebih de kördür.
Gücünün üzerinde erdemliyim diyorsa,
Paylaþmayý bilemez önce kendi yiyorsa,
Yalanla beslenmeyi marifet sayýyorsa,
Yaþamak sanatýnda günah mubah da kördür.
Saçlarý uzayanýn döþeði sefadadýr,
Týrnaðý uzayanýn elleri cefadadýr,
Sorun ayak deðilse mutlaka kafadadýr,
Þahbazlýða oynayan çokbilmiþ þah da kördür.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.