Ve adýn.
Birinci kat balkonlarýnýn altýna yazýlmýþtýr ilk
Kurumamýþ çimentolarýn üstüne ölü elleriyle bir çocuðun
Tarihe hiç geçmeyecek büyük savaþlarýn ortasýndan.
Senin vurulmuþ. Sýcacýk adýn.
Ýlk böyle girmiþtir annesiz evlere.
-Az ýsýtýlmýþ bir çorba kadar kýrýcý olamaz hiçbir þey -
Pardon ama...
Ben annesiz evlerde neden her þeyin soðuk olduðunu
Çok iyi bilirim.
Ýþte senin adýn
Menekþe saksýlarýnýn yanýna konmuþtur sonra.
Cam kenarlarýnda Allah’la konuþan
Ýki çocuðun küçücük elleriyle.
Cam kenarlarýnda Allah’la konuþmak birden büyütür insaný.
-Biliyor musun?-
Pardon ama...
Neden sokaklarda Allah’la konuþulmaz
Bir tek ben bilirim.
Ve senin adýn menekþe saksýlarýnýn yanýnda da
çok güzel durur.
Önder Karadeniz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.