Kara gözlü çocuklar kara günlerde, Kara kara bakarlar kara bahtlarýna, Kara dünyaya , Kara düþüncelere...
Demokrasi getirdiler size, Uzak diyarlardan. Kapkara tencereler, Kaynasýn diye ocaklarda için için. Çocuklar bir köþede bitkin, Yedi kat dibinden aðlarlar sanki yerin. Analar ocak baþýnda üzgün, Su dolu bir tencere karýþtýrýr. Çocuklar ümitsiz, Çocuklar kara gözlü, Çocuklar kara kara bakarlar, Kara dünyalarýndan.
Babalar ümitsiz bombalar arasýnda, Sözde ekmek almak için çýkarlar yola. Bir daha dönemezler de geri. Çocuklarýn kara gözlerinde bulurlar, Kaybedilen ümitleri.