Kalbime taþ basardým gecelerde, Unutmaya calýþýrdým acýmý, Yatardým sere serpe yerlerde, Birisi uyandýrýrdý beni sabehleyin, O da gecelerin düþmaný, Karanlýklarda, iþte o güneþin parlaklýðý.
Kovalardý sokaklarda polisler, Ellerinde silahlar, ceplerinde mermiler, Karanlýklarda öylece koþardým, O sokak benim ve caddeler.
Daima karanlýklarda geçer yýllarým, Saçým uzamýþ ve sakalým, Tanýnmayacak hale gelmiþim, Karanlýklarda ne arayaným var ne soraným.
Sosyal Medyada Paylaşın:
tanju ozdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.