Gözlerimin önünden geçip gitti gözlerin Kalakaldým o anda hiç bir þey diyemedim Yüreðime düþtü köz, kulaðýmda sözlerin Ýçimde tufan koptu hiç bir þey diyemedim
Hüznüme þahit oldu o çocuksu bakýþýn Sen cennet meyvesisin dünyada yok bir eþin Sayýsýný unuttum gözümden akan yaþýn Kurudum çöle döndüm hiç bir þey diyemedim
Siyah beyaz resimler her taraf dolu aný Gel de þenlensin yine evimin dört bir yaný Adýnla özdeþleþti mavinin her bir tonu Derdi baþ tacý ettim hiç bir þey diyemedim
Çok alýþkýn deðilim býrakýp gidiþine Kýyamam biliyorsun kirpiðine kaþýna Senden önce ölürüm bir þey gelse baþýna Son kez sarýldým sana hiç bir þey diyemedim
Baðrýma taþ basarým yeter ki sen mutlu ol Gül yüzlüm melek huylum bahçemde açan son gül Ben petek de arýyým sensin içindeki bal Avcun avcuma aldým hiç bir þey diyemedim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mimoza1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.