Neye kandın?

En yakýþmayan þeyi yaptýn kendine
En yakýþmayan þeyi bir kýþ gününde
Ben, kýþ zannederdim insanlýðýn düþmanýný
Abartmýþým þekerleri ellerinden alýndý diye hunharca aðlayan çocuklar gibi
Meðerse ölümünmüþ yakýþmayan bana, senden de fazla.
Dans etmek istedim sen ölünce, ben de ölümle
Sonra ayaklarým kaydý, ellerim de reddedince artýk
Anladým, asla dans edemeyeceðimi
Romantik bir hikayem de yoktu oysa
Ne Yýllarca bale yaptýktan sonra ayaðým kýrýldýðý için býrakmýþtým dansý
Ne de savaþlar olurken dünyada dans edebilecek biriydim ben
En baþtan reddetmiþtim dansý
Sen ise, en baþtan reddettin doðmayý
Kýþ yakýþýrdý sana, kýþýn sertliði örterdi heryerini
Kefen olmamalýydý örten seni ve kollarýna alan bir kýþ gününde
Kefen olmamalýydý seninle sohbet edecek olan
Kefen olmamalýydý kollarýný saran
Ve sen reddetmemeliydin doðmayý en baþýndan
Ama ben, bir kürek mahkumu gibi kabul ediyorum sonumu
Yüzünün kýzarýklýðý evlatlarýnýn gözlerini yakar diye onlarý görmek istemeyen ebeveynler gibi
Kanser onu yerken ölümü sevmeye çalýþan kart bi herif gibi kabul ediyorum
Sen kendine yakýþmayaný yaptýn
En çok yakýþmayaný
Üzerine çok düþündün mü ölümün?
Neyle öldürdün kendini, býçak?
Hayýr onu sanýyorum ki baþaramazdýn
Canýn yanarken sesin nasýl duyuldu henüz seni tanýmayan ve tanýmayacak olan kefenince, bunu düþündün mü hiç?
Neden soðuk bir günü seçtin?
Isýnmak için mi acýttýn kendini, akýttýn kanýný?
Toprak, seni içine çekecek topraðýn seni çürütmek yerine isitacagini mi sandýn?
Hayýr, olamaz, soðuðu seversin sen.
Peki neye kandýn?
Bütün dünya seninle alay ederken
Politik bir intiharla baþkalarýný mý incitmek istedin?
Neden ben deðil kefenin tüm haklara sahip þimdi?
Ama ben, bir hiç bu dünyada, sana soru soramam
Kendime haksýzlýk ediþim, matematik kadar saçma
Matematik kadar doðru.
Bana kalýrsa iþeyaramaz, sana kalýrsa ne olur bilmiyorum
Ama sen ne istersen o olsun
Dünyadanýn farklý yerlerinde farklý savaþlar
Çekik gözlüler ve beyazlar kavga etsin
Beþ bilemedin altý sene sonra Kýyamet kopsun
Ama sen
Sana gelirsek, ölmemeliydin
Kendime ben ne kadar haksýzlýk ettiysem
Sen beni de geçtin, geçtin, geçtin
Geçemedin benim geçtiðim hiçbir yerden
Geçmeden gittin
Gözlerin savrulacak oldu birkaç defa, hemen toparladýn
Seni bekleyen buz gibi Kefeni düþlediðinden
Kaldýrýmlar oysa, daha sýcak kefenden
Nereden bildiðimi sorarsan eðer, tahmin ediyorum sadece
Daha önceleri bir yakýným ölmedi benim hiç
Kaç tane yakýným olduðunu ise saymadým bugüne dek
Sen oldun ölen, en olmayacak kiþi, sen bir tek
Evin olmayabilirdi, iþin ve düþünecek bir þeyin, ama sen olmalýydýn
Yaþamanýn anlamý ne olurdu, evsiz, iþsiz ve düþsüz dersen
Doðru dersin, senin için bir anlamý olmazdý
Ama bir de benim içimi görsen
Gözlerin yalnýzca kefene bakmasa, eðer bakabiliyorlarsa hala
Ölümünü bir gün kabullenirim elbet
Ama bilmiyorum nasýl kabullenirim ellerinin yok olacaðýný
Kollarýnýn yok olacaðýný, gözlerinin açýlmayacaðýný bir daha
O iðrenç gülüþlü lanet olasý kefenin altýnda



Sosyal Medyada Paylaşın: