Zaman aldýklarýný daha geri verir mi
Zamanýn aldýðýna insan aklý erermi
Zaman þimdi sonbahar dökülüyor yapraklar
Ziyadesiyle üryan baktýðýmda topraklar
Zul oluyor yaðmurla ýslanýnca sokaklar
Zor geliyor gidiþin sinemde taze durur
Zor gelen o gidiþin Eylül’le beni vurur
Züleyha gözlerinde nice günler yitirdim
Ziyan olan maziden süslü dünler yitirdim
Zararý bana oldu hep kendimi bitirdim
Zebil olan sevdanýn geçmiþine bakarak
Zembelek aðýtlarý yüreðimde yakarak
Zil taktým acýlara hicran sarmalý kaptan
Zahiri hak belledim ayýrýp dört kitaptan
Zuhuru irdeledim olmayacak hitaptan
Zanlý saydým kendimi kabullenip suçumu
Zira bu düþünceyle parçaladým içimi
Zebunum pejmurdeyim öylesine bi çare
Zehirledim ruhumu hayalinle bir süre
Zemb saydým tüm olaný direnmeden boþ yere
Zorbalýk yapamadým baþ kaldýrýp kadere
Zayýf davranýp öyle razý geldim kedere
Zarfa gizlediðin o son resmindeki yüzün
Zevki sefa arkýnda serper üstüme hüzün
Zifir gecelerimi kanattýðýnda izin
Zahit baðnaz yasaklý hallere bürünürüm
Zihnimin azýðýnda hüzünlü görünürüm
Zaman aldýklarýný geri koymaz Azize’m
Zaman aldýklarýna asla doymaz Azize’m
Mehmet Kýlýçel
Soðukdoðulu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.