Daha Dün Gibi

daha dün gibi

-17 eylül anýsýna-

dudaklar arasýnda
mýsralarý çýkartan ilk sen olurdun
þehrin acýtan hallerinden uzak
rüzgârý çaðýrýrdýn saçlarým için
bana içimden seslenirdin daima
zamandan mekandan
ve de tüm vakitlerden uzak
kendimizi kaçýrandýk
daha dün gibi

alnýnda beliren apaçýk bir çizgi
kaderimizin çizgisi
çokça iyi niyetleri biriktirdim yokluðunda
ordan topladým senli baharlarý ve
avuçlarýna býraktýðým sýr düþlerimi
daha dün gibi

akþamýn kýzýl koynunda sokuluyordu
ýlýk bir rüzgar gibi nefesin
damla damla biriktin içimde sen sevgili
uzaklardan düþüverirdi gölgen yüzüme
bilmelisin
bilmelisin seni özlemekti en güzeli
yaðmur sonralarý sevmek gibi
dedim ya daha dün gibi

ben...
ben senin en çok
beni sevmeni sevdim
nasýl da yakýþýyor yüzüne sevmek
üstümüzde ay aydýnlýðý
bir yaz gecesi gibi sevmelerin
yaþam yeniliyor hem seni hem de beni

bugünlerimiz düþlediðimiz gibi
durgun bir kýyýdayýz sevgili
þarkýsý sadece bizim olan
küçük, küçük ama
kar mavisi bir sandal yüreðimiz
fýrtýnalardan uzak
bazen dalgalý bazen durgun deniz

yaprak yaprak büyüyoruz
hayat geçiyor biz geçiyoruz
içim geçiyor döþünde
dün olduðu gibi
bugün de

Vildan Poyraz Coþkun
17.09.2020
Sosyal Medyada Paylaşın: