Yokladým... Bu dünyaya ait deðildi artýk hiçbir lügatým. Caným yanmýyor artýk... Anladým.. Feda olsun dünyaya býraktýðým aþklarým, Feda olsun yangýnlarým, Bir selamla , Çaldýlar sanki beni benden, Cennet ile Cehennemin tam ortasýndayým, Bir gümüþ kordonum kalmýþ elimde Bir sýkýmlýk can gibi. Bilgi diye ruhumu çaldýlar, Sevgi diye de Kalbimi. Anladým... Ben ettiðim yardýmlarýn kurbanýyým. Duyduklarým duymuyor, Gördüklerim görmüyor, Gerçekleri kimse bilmiyor, Gümüþ kordonlarýmýz ellerinde Boðdular boðacaklar, Bilmediðimiz yerlerde. Özgürlük deðildi bu, Anladým da anlatamadým...
Cansel Iþýk/Manyakaþkýngelini
Sosyal Medyada Paylaşın:
ManyakAşkınGelini Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.