MEVSİM MASALDI

Bir masal içinden geçmiþtik birlikte
Evvel zaman içinde
Neydi o bahar ikimizdeki
Neydi o deli rüzgâr içimizdeki
Sen asi bakýþlým sen delifiþek
Saçlarýmdan akarken ürkek papatyalar
Gümüþ yaðmurlara tutulurduk her ikindi
Islanmak kimin umurundaydý ki
Zaten sýrýlsýklamdýk aþktan
Geçiyorduk gençliðin en kuytularýndan
Bize vermiþti hem bütün renklerini gökkuþaðý
Esirgemeden
Serpiþtirivermiþtik hepsini öylesine gençliðimize
Dað yemyeþildi gök masmavi güneþ altýn sarý!
Umutlarýmýz düþmüþtü en pembesinden avuçlarýmýza
Ellerin aklýmda ellerin diyorum bahar ýlýklýðýnda
Sanýrdým ki ellerimi hiç býrakmazdý
Oysa hayat vermedi baþka mevsimleri
Ýki bahar bir yaz etmedi gülüm
Baharlar bir mevsime yetmedi gülüm
Bir varmýþýz bir yokmuþuz iþte
Gerisi sýradan bir hikaye..

Miyase Önsöz Uludað
Sosyal Medyada Paylaşın: