VEYSEL DİYE

VEYSEL DÝYE

----------- Aþýk Veysel’e -
Gece, gündüz aðýt yakam
Veysel diye, Veysel diye.
Kara güne akca bakam
Veysel diye, Veysel diye.

Gözü ama görür idi
Her gönülü bilir idi
Bütün millet sever idi
Veysel diye, Veysel diye.

Yaðmur yaðar damla damla
Gönlüm aðlar her an gamla
Aðýt yükselir duamla
Veysel diye, Veysel diye.

Toprakta tohum zillendi
Yeþerdi dibi bellendi
Küçük çocuðum dillendi
Veysel diye, Veysel diye.

Sazýn elde pas tutmadý
Ayrýlýðýn soðutmadý
Dostlar daha unutmadý
Veysel diye, Veysel diye.

ÝSMAÝLOÐLU yas saçtý
Baþta duran yüce taçtý
Kara toprak kucak açtý
Veysel diye, Veysel diye.
---- 16.10.1976 - Adana

Ýsmailoðlu Mustafa YILMAZ – Ýstanbul

Kaynak: “TURANDA ÇAKAN ÞÝMÞEK” Þiir Kitabý. 1977 Oðuz Matbaasý – Adana.

........................................................










Sosyal Medyada Paylaşın: